ذهن از اینکه دانستههایش تأیید شود، لذت میبرد. ما(ذهن) با تطبیق دادن و گفتن «این همونی هست که مولانا میگوید ...»، در حقیقت داریم دانستههایمان را تأیید میکنیم و از این کار لذت میبریم.
و این لذت و سرخوشی ناشی از این لذت، اجازه نمیدهد پیش برویم و آن اشاره را درون خودمان ببینیم.