آرشیو صد پادکست اول




   پادکستهای سایت تعدادشان به صد رسیده است(تاریخ نگارش این مطلب: 5/05/2012). گفتم جمع و جورشان کنیم و در قالب یک فایل بگذاریم روی سایت. این فایل حاوی تمامی صد پادکست اول است، با کیفیت عالی و همراه با عکس مربوط به هر پادکست، آن هم با کیفیت عالی! خلاصه اینکه "خونه‌دار و بچه‌دار زنبیل و وردار و بیار. پادکستیه، پادکست!"


   یک نکتهٔ مهمی را راجع به محتوای پادکست‌ها عرض کنم. هر چند قبلاً هم شاید گفته باشم. و آن اینکه این صحبتها بیشتر فی‌البداهه‌اند و لذا پختگی مباحث و صحبتهای جلسات شرح مثنوی را ندارند. قسمتی از پادکستها هم گزیده‌هایی‌ست از همان جلسات شرح مثنوی، فقط جهت یادآوری برای کسانیکه قبلاً آن مباحث را گوش داده‌اند. لذا به دوستانیکه احیاناً بتازگی با این سایت و وبلاگ آشنا شده‌اند، قویاً و شدیداً توصیه می‌کنم بجای گوش دادن به پادکست‌ها، به اصل مطالب یعنی جلسات و مباحث شرح مثنوی بپردازند. همهٔ محتوای جلسات هم در صفحهٔ آرشیو آن، هست. بنده بسیاری از سئوالاتی که دریافت می‌کنم را می‌بینم همه را قبلاً در جلسات بهشان پرداخته‌ایم و دوستانی که می‌پرسند، معلوم است جلسات را گوش نداده‌اند.

   مثلاً بعد از شعر خدائیه (پادکست اخیر)، بعضی دوستان دربارهٔ موضوع "جبر و اختیار" سئوال می‌کنند. این موضوع قبلاً در دو سه جلسه از جلسات شرح مثنوی مطرح شده و مفصل بحث کردیم. جلسات هفتاد و نهم و هشتاد و یکم، بحث "جبر و اختیار" و بخصوص "جبر عاشقانه". بنابراین از دوستانی که سئوال می‌پرسند خواهش می‌کنم اول به جلسات مثنوی سر بزنند. این جلسات  طوری تنظیم شده‌اند که اگر کسی هیچ چیز راجع به خودشناسی نداند و از جلسهٔ اول شروع کند و پیش برود، سئوالاتی که در مسیر برایش پیش می‌آید را در همان ادامهٔ جلسات جواب خواهد گرفت. 

منبع: چند معرفی



Share/Bookmark

خدائیه




.: دریافت فایل پادکست :.
 
 خداییهٔ داراب افسر بختیاری

اي كه روزيَ همه خلق ز  انبار تونِه                           آسمونها  و  زمين كِرده  كردار ِ  تو نه ِ
ئي همه نقش و نگاري كه مِنِه  دنيا  هِد                   همه از پرتو يك جلوه  ديدار ِ  تو نه ِ
اَ فتو و  ئي همه  نوري كه  اِتاو ِه به زَمين                  مختصر ذره اي از تابش رخسار ِتو نه ِ
ئي همه آو كه به دريا چو’نو هيِِ موج  اِزَنه                چكه اي ازكَرَم آورگهربار ِ تو نه ِ
عاقلون هر چه كنِن فكر و اِبالِن به ’خوسون                اشتباه كِردنِه’پاي ، جمله ز افكار تو نه ِ
هركه رَهد از پي ِمقصور و به مقصود رسيد               ’او َنَرهد و  َنَرسيده ’يوز ِ رفتار ِ تو نه ِ
هرحكيمي كه دوا  داد و مريضِس خو، اِبيد                ’او دواها  همه از قيطي عطار  تو نه ِ
هر چه فردوسي و سعدي و  نظامي ’گودِنه              همه سون اِز اثر ِ طبع ِ’درَربار ِ تو نه ِ
پيراِبون خلق و  همه  سال تفاوت   اِ’كنِن                 غير ذات تو  كه امسال ِ تو چي پار ِ تونه ِ
عرش فرش كِردي و  قِيلون ِ  نِهادي ’گرَِلو                  هر چه ’ورمون  اِ’كنِن ’پاي همه آزار تو نه ِ
دييِه كِردمِه مختار،  تو نه ِ ور’خو و بد                        نيكنم’ زِت ’مو قبول ’يوسرو’يودار ِ تونه ِ
هر  شَر و شور  به  دنيا  مِنِه  مخلوقت  اِبو               اِز َ نيم  يا  اِ’كشيم پاك  همه  سون كارتونه
خان ِ چنگيز  كه دنيانه ِ سر  اِز ته ’رفتَي                   هر چه بد  كِرد  بِه مردم  همه وادار  ِ‌تونه ِ
شاه تيمور كه مشهور به خين  ريزي بيد                 كمترين بنده اي اِز مردم ِ تاتار تونه ِ
يه نفركِي  اِتَرِس ئي همهآ’دم  بِكشِه ؟                  ا و  نَكشت ، دست ِ‌توبيد ،  قدرت ِ قهار ِتونه ِ
وَنديه جنگ اروپا و تَپِستي تَه ِ عرش                       هر چه ’مردِن مِنِه جنگ خين ِ‌ همه بار ِ تو نه ِ
نيگو’هم  كه ، زِ عربها  به عجم ها  چه رسيد           همه دونِن كه چه بيد  چونكه ’هوشاهكار تونه ِ
هر  رسولي  اِفِرِستي و كتابي  داره                       يا ’كرِت  يا’كرِگَو’ت يا كه جلودار ِ تو نه ِ
آ’دمِه گول اِزَني و اِ’كونيس’ور  مِنِه  باغ                    اِ  نهی ترد بريشِس كه يو دي، وار ِ تو نه ِ
آبِر’وسِه   اِبَري سي  دو سه كَپ گَندم و جو            سي چه گندم نخورِه پَس’يوچه سركار ِ تو نه ِ
هوكه شيطونِه و  ئي گولِ  به آ’دم زِيدِه                   گوش و ’نفتِس بكَنَي خوس’دزَ بازار تو نه ِ
باغِتِه ’رفت به  َيه  شَو و ’گر’هد از چنگِت                ميل ِ ’خت بيد كه بَرِه َارنه گرفتار تو نه ِ
’گديه ِ  روز قيامت زِ ’لر اِ’خوم ’مو حِساو                   تو چه داديس؟ ’هو چه داره؟ چه بدهكار تو نه ِ
’كر  َ يارونه ِ  اتومبيل ’سواري دادي                         منكر  بيدِنِته ،  ’لركه طرفدار ِ تو نه ِ
حق تو  داري بكني هر  چه به دنيا  بِخويي             چون همه بيد و  نَبيد  زِنده زِ  پِندار ِ‌ تو نه ِ
هر بنايي كه  بسازِن همه ويرون  اِبوهه                   غير پاينده فقط گنبد دوار ِ  تو نه ِ
افسرئي فخر بَسِه سي توكه  بعد اِز مرگت               اسم ’لر تا به  ابد زنده  ز اشعار تونه







Share/Bookmark